Matka je uzani kanjon donjeg toka reke Treske, smeten 15 km severozapadno od Skopja, koji obuhvata oko 5000 hektara prekrasnog jezera Matka, strme litice planina visoke 1000 metara i uzbudljive pećine i ivopisne srednjovekovne manastire. Kanjon Matka je stanite brojnih i raznovrsnih biljaka i ivotinja, među kojima su neke jedinstvene u regionu Balkana. Kanjon Matka je stanite 77 endemskih vrsta leptira. Pećine u Kanjonu Matka nastanjuje velika zajednica slepih mieva. Vozeći se brodićem kroz Kanjon Matke moete uivati u veličanstvenom okruenju, mirisu biljaka i cvrkutu brojnih ptica koje ovde ive. Ukoliko imate sreće, ugledaćete neke divlje ivotinje, kao patke koje plivaju jezerom ili divljeg vepra, zeca ili sličnu ivotinju. Kanjon Matke je u Makedoniji jedna od najpopularnijih avanturističkih destinacija na otvorenom, strmih litica visine 1000 metara, u čijoj blizini se nalazi nekoliko ivopisnih srednjovekovnih manastira i pećina /Manastir Svetog Nikole iovskog, Manastir Svetog Andrije i Manastir Sveta Bogorodica - Matka Manastir, Manastir Sveta Nedela, Manastir Sveti Spas, Manastir Sveti Jovan Zlatousti i drugi/. U samom Kanjonu Matka, neposredno pored manastira Svetog Andrije se nalazi restoran sa 80 mesta, sa batom koja gleda na prekrasno Matka jezero sa 400 mesta, u kome se slue izvrsna autentična makedonska jela. Odmah uz restoran se nalazi mali, ljupko uređeni hotel, kategorije A klase, sa 5 udobnih, lepo uređenih soba, sa kupatilom, LCD TV-om, satelitskim programom i brzim besplatnim beičnim internetom. Hotel ima jedan luksuzni apartman, sa otvorenim Jacuzzijem, LCD TV-om, brzim besplatnim beičnim internetom, mini barom i drugim pogodnostima koje nudi apartman ove klase.
Manastir Svetog Nikole iovskog je zanimljivo monako mesto, smeteno na vrhu stene iznad jezera Matka, koji omogućava posetiocima vrhunsku i nezaboravnu panoramu jezera i okoline. Ne postoje precizni podaci o vremenu gradnje manastira Svetog Nikole iovskog, ali je poznato da se prvi put pominje u 17. veku. Naalost, tokom 18. veka je manastir naputen, da bi bio ponovo naseljen u sledećem veku. U blizini oba manastira - Svetog Andrije i Svetog Nikole iovskog se nalazi Manastir Matka, koji potiče iz 14. veka, a čije freske su naslikane u 15. veku. Preostale sačuvane freske manastira Svetog Nikole izraavaju oplemenjivanje ljudske runoće, svojom suptilnoću i formalnom umetničkom upečatljivoću. Veoma iskusni u crteu i slikanju, monasi - slikari prikazuju glave svetaca gotovo kao karikature, sa velikim nosevima, upalim obrazima i malim, nepoverljivim očima, ali su freske bogate u boji i jakim odrazima tamnih senki i bojaljivim odrazima svetla. Manastir Svetog Nikole iovskog se nalazi na levoj obali reke Treske, oko 12 km od Skopja, na steni ispod koje je kanjon i manastir Svetog Andrije.
Manastir Svetog Andrije je sagradio najmlađi sin kralja Vukaina, kraljević Andrija. Manastir Svetog Andrije čuva freske visoke umetničke vrednosti, raspoređene u tri zone, koje je oslikao mitropolit Jovan. Mitropolit Jovan je takođe freskam oslikao manastir u Prilepu. U prvoj zoni su naslikane freske koje predstavljaju stojeće svece. U junoj konhi manastira Svetog Andrije su naslikani apostoli i evangelisti Marko, Matej, Jovan i Luka, dok su na junom zidu Sveti ratnici Sveti Đorđe i Sveti Dimitrije. Juno od ulaza, na zapadnom zidu je naslikan arhanđej Mihajlo, a severno od ulaza arhanđel Gavrilo. Na severnom zidu su predstavljeni Sveti ratnici - Sveti Teodor Stratilat i Teodor Tiron. U junoj konhi su naslikani likovi apostola Pavla, Andrije, Petra i Bogorodice Zastapnice. Između prve i druge zone fresaka manastira Svetog Andrije su poprsja monaha i svetaca. U drugoj zoni fresaka su naslikana Hristova Stradanja, koja započinju predstavom Tajna večera, dok je na zapadnom zidu naslikano Uspenje Bogorodice. U trećoj zoni fresaka su predstavljeni Veliki praznici, sa Rođenjem Hrista u apsidi. U junoj konhi je naslikano Hristovo Raspeće i Silazak u pakao. Na pandantivima su naslikani evanđelisti a na tamburu proroci. Freske manastira Svetog Andrije su po stilu posebne, ali se njihova ikonografija razlikuje od ostalih srednjovekovnih spomenika u Makedoniji. Slikari su se oslobodili vizantijske ikonografije i umesto prikazivanja figura svetih pustinjaka, čuda Isusovih i scena iz ivota Bogorodice, oslikali su stojeće figure svetih ratnika u punoj veličini, to je bio pomak u reavanju problema perspektive i poloaja figura u ograničenom prostoru.
Manastir Matka ili manastir Svete Bogorodice, iz 14. veka, se nalazi na levoj obali reke Treske. Natpis iznad ulaza u crkvu manastira Matka pominje osobu Milicu, koja je 1497. godine zatekla manastir Svete Bogorodice u jadnom stanju i bez krova. Milica je obnovila krov i freske, izgradila trem i zasadila manastirske vinograde. Neke radovi na obnovi manastira su vreni krajem 19. veka. Crkva manastira Matka ima oblik uzanog upisanog krsta. Kupola sa četiri prozora i četiri slepe arkade, koju podravaju pilastri, je smetena iznad sredinjeg dela crkva. Crkva ima trostranu spoljnu oltarsku apsidu. Fasade su oivljene lezijama, dok su prozori mali i smeteni visoko na zidovima, omogućavajući veće povrine za oslikavanje freskama. Freske potiču sa kraja 15. veka i odlikuju se svim obelejima fresko slikarstva toikom turskog perioda uprave, predstavljajući značajno opadanje, u odnosu na freske oblinjeg manastira Svetog Andrije. Vidljvo je ped zona fresaka u unutranjosti crkve manastira Matke : figure u punoj veličini i medaljoni predstavljaju scene Stradanje i Velikih praznika. Portreti zadubinara Milice i Nikole, u odorama velikodostojnika, se nalaze u donjoj zoni zapadnog zida. Slikar ovih fresaka nije imao vetinu i umeće, te je ostvario zamrljanu boju i nejasne oblike. U smislu ikonografskih detalja, slikar je često zapostavljao uobičajene tradicionalne redoslede scena. Manastir Matka je popularno izletite za stanovnike Skopja, koji borave u malenom, oblinjem hotelu, do koga se stie asfaltnim putem. Konaci su sagrađeni 1886. godine, 1998. godine je manastir Matka ponovo oiveo i predstavlja monako sredite molitve, na čijem čelu je igumanija Perpetua.
Zahvaljujući uglavnom svom izuzetno dobrom poloaju u blizini Skopja, kanjon Matke privlači lokalno stanovnitvo, ali i turiste iz čitavog sveta. Kanjon Matke je najbolje planinarsko područje Makedonije. Sezona planinskog penjanja počinje oko Uskrsa i zavrava se krajem novembra. Kajakarenje na reci Treski je zanimljiv sport, kao i ribolov, lov i plivanje. U Kanjonu Matke se nalazi 10 pećina, od kojih je najkraća duga 20 metara, a najduza pećina je duga 193 metara i smatraju je najduom u Evropi. Kanjon Matke odlikuju dve okomite jame, koje se sputaju u dubinu od 35 metara i pravi su izazov za alpiniste.
Rezervat uma Jasen je proglaen Nacionalnim Parkom 1958. godine. Rezervat Jasen zauzima povrinu od 24000 hektara i protee se masivima Suve Gore, Suve Planine i Karadice. Ovaj park pripada kategoriji Specijalnog Parka Prirode, koji titi mnoge vrste flore i faune, kao i druge prirodne retkosti.
Manastir Svetog Nikole iovskog je zanimljivo monako mesto, smeteno na vrhu stene iznad jezera Matka, koji omogućava posetiocima vrhunsku i nezaboravnu panoramu jezera i okoline. Ne postoje precizni podaci o vremenu gradnje manastira Svetog Nikole iovskog, ali je poznato da se prvi put pominje u 17. veku. Naalost, tokom 18. veka je manastir naputen, da bi bio ponovo naseljen u sledećem veku. U blizini oba manastira - Svetog Andrije i Svetog Nikole iovskog se nalazi Manastir Matka, koji potiče iz 14. veka, a čije freske su naslikane u 15. veku. Preostale sačuvane freske manastira Svetog Nikole izraavaju oplemenjivanje ljudske runoće, svojom suptilnoću i formalnom umetničkom upečatljivoću. Veoma iskusni u crteu i slikanju, monasi - slikari prikazuju glave svetaca gotovo kao karikature, sa velikim nosevima, upalim obrazima i malim, nepoverljivim očima, ali su freske bogate u boji i jakim odrazima tamnih senki i bojaljivim odrazima svetla. Manastir Svetog Nikole iovskog se nalazi na levoj obali reke Treske, oko 12 km od Skopja, na steni ispod koje je kanjon i manastir Svetog Andrije.
Manastir Svetog Andrije je sagradio najmlađi sin kralja Vukaina, kraljević Andrija. Manastir Svetog Andrije čuva freske visoke umetničke vrednosti, raspoređene u tri zone, koje je oslikao mitropolit Jovan. Mitropolit Jovan je takođe freskam oslikao manastir u Prilepu. U prvoj zoni su naslikane freske koje predstavljaju stojeće svece. U junoj konhi manastira Svetog Andrije su naslikani apostoli i evangelisti Marko, Matej, Jovan i Luka, dok su na junom zidu Sveti ratnici Sveti Đorđe i Sveti Dimitrije. Juno od ulaza, na zapadnom zidu je naslikan arhanđej Mihajlo, a severno od ulaza arhanđel Gavrilo. Na severnom zidu su predstavljeni Sveti ratnici - Sveti Teodor Stratilat i Teodor Tiron. U junoj konhi su naslikani likovi apostola Pavla, Andrije, Petra i Bogorodice Zastapnice. Između prve i druge zone fresaka manastira Svetog Andrije su poprsja monaha i svetaca. U drugoj zoni fresaka su naslikana Hristova Stradanja, koja započinju predstavom Tajna večera, dok je na zapadnom zidu naslikano Uspenje Bogorodice. U trećoj zoni fresaka su predstavljeni Veliki praznici, sa Rođenjem Hrista u apsidi. U junoj konhi je naslikano Hristovo Raspeće i Silazak u pakao. Na pandantivima su naslikani evanđelisti a na tamburu proroci. Freske manastira Svetog Andrije su po stilu posebne, ali se njihova ikonografija razlikuje od ostalih srednjovekovnih spomenika u Makedoniji. Slikari su se oslobodili vizantijske ikonografije i umesto prikazivanja figura svetih pustinjaka, čuda Isusovih i scena iz ivota Bogorodice, oslikali su stojeće figure svetih ratnika u punoj veličini, to je bio pomak u reavanju problema perspektive i poloaja figura u ograničenom prostoru.
Manastir Matka ili manastir Svete Bogorodice, iz 14. veka, se nalazi na levoj obali reke Treske. Natpis iznad ulaza u crkvu manastira Matka pominje osobu Milicu, koja je 1497. godine zatekla manastir Svete Bogorodice u jadnom stanju i bez krova. Milica je obnovila krov i freske, izgradila trem i zasadila manastirske vinograde. Neke radovi na obnovi manastira su vreni krajem 19. veka. Crkva manastira Matka ima oblik uzanog upisanog krsta. Kupola sa četiri prozora i četiri slepe arkade, koju podravaju pilastri, je smetena iznad sredinjeg dela crkva. Crkva ima trostranu spoljnu oltarsku apsidu. Fasade su oivljene lezijama, dok su prozori mali i smeteni visoko na zidovima, omogućavajući veće povrine za oslikavanje freskama. Freske potiču sa kraja 15. veka i odlikuju se svim obelejima fresko slikarstva toikom turskog perioda uprave, predstavljajući značajno opadanje, u odnosu na freske oblinjeg manastira Svetog Andrije. Vidljvo je ped zona fresaka u unutranjosti crkve manastira Matke : figure u punoj veličini i medaljoni predstavljaju scene Stradanje i Velikih praznika. Portreti zadubinara Milice i Nikole, u odorama velikodostojnika, se nalaze u donjoj zoni zapadnog zida. Slikar ovih fresaka nije imao vetinu i umeće, te je ostvario zamrljanu boju i nejasne oblike. U smislu ikonografskih detalja, slikar je često zapostavljao uobičajene tradicionalne redoslede scena. Manastir Matka je popularno izletite za stanovnike Skopja, koji borave u malenom, oblinjem hotelu, do koga se stie asfaltnim putem. Konaci su sagrađeni 1886. godine, 1998. godine je manastir Matka ponovo oiveo i predstavlja monako sredite molitve, na čijem čelu je igumanija Perpetua.
Zahvaljujući uglavnom svom izuzetno dobrom poloaju u blizini Skopja, kanjon Matke privlači lokalno stanovnitvo, ali i turiste iz čitavog sveta. Kanjon Matke je najbolje planinarsko područje Makedonije. Sezona planinskog penjanja počinje oko Uskrsa i zavrava se krajem novembra. Kajakarenje na reci Treski je zanimljiv sport, kao i ribolov, lov i plivanje. U Kanjonu Matke se nalazi 10 pećina, od kojih je najkraća duga 20 metara, a najduza pećina je duga 193 metara i smatraju je najduom u Evropi. Kanjon Matke odlikuju dve okomite jame, koje se sputaju u dubinu od 35 metara i pravi su izazov za alpiniste.
Rezervat uma Jasen je proglaen Nacionalnim Parkom 1958. godine. Rezervat Jasen zauzima povrinu od 24000 hektara i protee se masivima Suve Gore, Suve Planine i Karadice. Ovaj park pripada kategoriji Specijalnog Parka Prirode, koji titi mnoge vrste flore i faune, kao i druge prirodne retkosti.